σουλφαδιαζίνη

η, Ν

(φαρμ.) είδος ημιβραδείας σουλφαμίδης που χρησιμοποιείται για την θεραπευτική αγωγή μικροβιακών μολύνσεων οξείας και υποξείας μορφής, ιδίως εκείνων που αφορούν το ουρογεννητικό και γαστρεντερικό σύστημα, και δρα ιδίως εναντίον τού μηνιγγιοκόκκου και πνευμονιοκόκκου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. sulfadiazine < sulfa- (πρβλ. σουλφανιλαμίδη) + diazine (πρβλ. διαζίνες)].